Ostatnio coraz więcej książek o dziewczynkach, dla dziewczynek i "udziewczyniających" zawody postrzegane za typowo męskie. W Stanach powstał cały ruch - A Mighty Girl, katalogujący i promujący poztywne wzorce silnych kobiet w książkach, filmach i zabawkach. Dziewczyny kosmonautki, programistki i odkrywcy już nikogo nie dziwią. Pomału te książki docierają również do Polski. Obecnie, jako mamie nie tylko córki
Ostatnio zauważyłam, że zarówno moją córkę jak i jej koleżankę rówieśniczkę interesują odgłosy zwierząt. Jednocześnie mama H., z którą moja córa się bawiła, pokazała mi świetną aplikację na komórki z dźwiękami zwierząt. Jak to ja stwierdziłam, że mam świetny pomysł na pociągnięcie tematu, tym bardziej, że za oknem wszystko śpiewa.
Jakiś czas temu robiłam karty z dźwiękami zwierząt domowych, do
Pisanek, zajączków i tulipanów nie będę Wam tłumaczyć na angielski, bo co to za filozofia sobie to samemu sprawdzić. Za to jest trochę takich zagwozdek jedzeniowych w angielskim, że konia z rzędem temu kto by sam zgadł. Dla uczących w szkołach załączam do wydruku mindmap - mapę myśli, czyli listę skojarzeń z wielkanocnym/wiosennym stołem.
O
Wysyłamy na korepetycje, zajęcia dodatkowe, gonimy do nauki, a tu nic. Żadne przekonywanie nic nie daje. Nie jestem zwolenniczką przymuszania, uważam też, że do nauki potrzebna jest motywacja wewnętrzna. Innymi słowy odłóżmy kij na bok i poszukajmy fajnych marchewek w zamian.
Odwołam się w tym miejscu do książki “Neurodydaktyka” Marzeny Żylińskiej, która specjalizuje się w metodologii nauczania przyjaznego mózgowi. Żylińska
W tym miejscu chciałam opisać jakie są efekty ostatnich trzech lat wychowania dwujęzycznego. Co umie dziecko uczone przez mamę i tatę w domu? Co jeszcze jest przed nami? Opiszę ile potrafi moja trzyletnia córka i jak wyglądała droga do obecnego punktu.
Na wstępie chciałam parę słów skreślić odnośnie mojej filozofii. Nie traktuję dwujęzyczności jako wyścigu szczurów, nie katuję swojego dziecka